زنان آخرالزمان فتنهانگیزند
یظهر فی آخرالزمان و اقتراب الساعة و هو شرّ الازمنة نسوة کاشفات عاریات متبرّجات خارجات من الدین، داخلات فی الفتن، مائلات الی الشهوات، مسرعات الی اللذات، مستحلات للمحرمات فی جهنم خالدات.
در آخرالزمان و نزدیک شدن زمان موعود (قیامت یا حضرت مهدی علیهالسّلام) که بدترین زمانهاست (چون جهان از ظلم و ستم پر شود) زنانی ظاهر میشوند بیحجاب و عریان بیرون آمده خودنمائی میکنند، از دین خارج میشوند (به احکام دین توجهی ندارند) در فتنهها (آشوبها یا محافل عیش و شهوت) داخل میشوند و شهوترانی روی میآورند و به لذات جوئیها شتابانند، حرامهای الهی را حلال میکنند و در جهنم همیشه خواهند ماند. [1] .من لا یحضره الفقیه
زنها مسلط شوند و کودکان فرمانروائی کنند
حضرت امیر علیهالسّلام فرمود: زمانی بر مردم خواهد آمد که هیچکس گرامی و عزیز نیست مگر شخص حیلهگر، و کسی مورد پسند و زیرک شمرده نمیشود مگر شخص تبهکار و فاسق، افراد با انصاف، ضعیف و خوار میگردند، آنها صدقه را غرامت (و ضرر) پندارند (و از دادن آن امتناع میکنند) رفت و آمد و رسیدگی به فامیل را منت (کشیدن یا گذاردن) میدانند، عبادت را برای گردنکشی بر مردم انجام میدهند (عبادت میکنند تا نزد مردم خود را زیبا و پسندیده معرفی کرده افتخار کنند) در آن هنگام هوی و هوس بر آنها غلبه کرده (کارهای آنها مطابق عقل و دین نیست بلکه بخاطر ارضاء هوسهای نامعقول و بیهوده است) و راه حق بر آنها پوشیده میگردد. [1] .
در برخی روایات آمده است: به حضرت گفته شد: این امور چه وقتی خواهد بود؟ فرمود: آنگاه که زنها و کنیزان مسلط شوند و کودکان را فرماندهی دهند. [2] .
مردان آخر زمان را غیرت نیست
(در آن زمان) پدران از اعمال زشت فرزندان خود شادمانند، پس آنها را نهی نمیکنند و از آن اعمال، باز نمیدارند، مرد از زن خود زشتی میبیند ولی او را نهی نمیکند (بلکه) از آن پولی که زن از سرمایه بیعفتی خود به دست آورده میگیرد تا آنجا که اگر زن او را تماما بیعفت سازند اهمیت نمیدهد، اگر درباره آن زن کلام قبیح بشنود گوش نمیدهد (زیرا برای او قابل اهمیت نیست) پس اوست همان بیغیرتی که خدا برای او سخن نپذیرد (دعای دیگران در حق وی مستجاب نشود) و نه کار درستی و نه عذری، خوردن آن پول بر او حرام است و نکاح او حرام و در شرع اسلام قتل او (آن زن) واجب و همچنین واجب است که در میان مردمان رسوا کنند او را، و در روز قیامت به جهنم واصل خواهد شد. در آن زمان پدر و مادرها را دشنام دهند، بزرگان ذلیل شوند، فرومایگان بلند شوند، پریشانی و دیوانگی بسیار شود، (کارهای مردم از روی عقل نیست، اگر از آنها بپرسی که چرا چنین میکنید جواب عقلائی ندارند)، چقدر نادر است برادری در راه خداوند تعالی و چقدر نایاب است درهم حلال، حال مردم به بدترین حالات برمیگردد، پس در آن وقت دوران میکند دولتهای شیاطین و بر ناتوانان حمله میکنند همانند حمله یوزپلنگ به شکار و طعمه خود، ثروتمند از ثروت خود بخل ورزد، فقیر دین را به دنیا فروشد، پس ای وای بر فقیر و آنچه بر او میآید از زیانکاری (در دو دنیا) و ذلت و خواری در آن زمان، زمانی که اهلش را بیچاره کند، زود است که طلب کنند (فقراء) آنچه را که برای آنها حلال نیست، پس چون چنین شد فتنههائی بر آنها روی آورد که تاب مقابله با آن نداشته باشند و همانا اول آن فتنه از شخص حجری (قصبهای است از بحرین) و رقطی (به شخصی گویند مرض پیس دارد) شروع میشود و آخر آن به سفیانی و شامی ختم میگردد
مرد از زن خود فرمان برد ولی پدر و مادرش را نافرمانی کند
(در آن زمان) اگر با آنها سخن گوئی و برای آنها خبری را نقل کنی تو را تکذیب کنند، اگر آنها را امین شماری با تو خیانت کنند، اگر به آنها پشت کنی تو را غیبت کنند، اگر ثروتی داشته باشی حسد ورزند، اگر از آنها بخیل باشی (و به آنها عطا نکنی) دشمنت گردند. اگر آنها را موعظه کنی ناسزایت گویند، به سخنان دروغ بسیار گوش میدهند، محرمات الهی را بسیار میخورند زنا را حلال میدانند (اگر پسر و دختری ارتباط نامشروع داشته باشند عیب نمیدانند بلکه تمدن میشمارند) شراب و سخنها (ی فتنهانگیز) و طرب و آوازه خوانی و ساز و نوازها را جایز میشمارند. فقیر در میان ایشان خوار و ذلیل است و مؤمن ضعیف است و کوچک، عالم و دانشمند نزد آنها بیارزش است. فاسق و گنهکار نزد آنها گرامی است، ستمکار بزرگ شمرده میشود (و مظلوم) نزد آنها هلاک شونده است (منطق آنها این است که زندگی برای قوی است) نیرومند نزد آنها مالک دنیاست (و حق حیات دارد)، امر به معروف نمیکنند و نهی از منکر نمینمایند، ثروتمندی را دولت (و باعث عزت) میدانند، امانت را غنیمت دانسته (تصرف میکنند) پیش آنها زکوة غرامت است (دادن خمس و زکوة و حقوق واجبه را غرامت و ضرر میپندارند و نمیدهند) مرد از زن خود اطاعت میکند (و از خود ارادهای ندارد) ولی به فرمان پدر و مادرش گوش نمیدهد و به آنها ظلم میکند، برای از بین بردن برادر خود میکوشد، (در آن زمان) صداهای اهل فجور بلند شود (که مردم از هر طرف به سوی ضلالت میخوانند) فساد و تبهکاری و غناء و زنا را دوست میدارند، با یکدیگر معاملات حرام و ربوی انجام میدهند، علماء مورد سرزنش قرار گیرند (زیرا آنها مردم را از این اعمال نهی میکنند و مردم به خاطر هوی به آنها بدگوئی میکنند) در میان ایشان خونریزی بسیار شده قاضیهای آنها رشوه میگیرند، زنها با زنها جفت شوند و خودشان را میسازند و آرایش میکنند آنچنان که برای شوهر خود انجام میدهند، و آشکار گردد دولت بچهها در هرجا و جایز شمرده شود خوانندگی زنهای خواننده، و رقاصه، و غناهای حرام و آشامیدن مسکرات..