در این اثر مولف با تفکر غالب تاریخی، جغرافیایی وسیاسی به مساله "تشیع" و" مرجعیت شیعی" در ایران و عراق از زمان پیدایش تا عصر حاضر میپردازد. ابتداء به امر تمامی توجه نویسنده معطوف به عراق است ودلیلش هم چیزی نسیت جز اینکه سر آغاز پیدایش و ترویج تشیع و طبعا مرجعیت که اصلی تفکیک ناپذیر از آن است ابتدا از حوزه جغرافیایی عراق و مشخصا کوفه آغاز میشود وسپس در ایران به عنوان اصلی ترین پذیرنده تشیع ، طی فراز وفرود های فراوان تاریخی ، به بالندگی بی نظیری در حوزه فکر واندیشه منتهی میشود. در این اثر در رابطه با بالندگی ، ترویج و صدور جهانی تشیع و اصل مرجعیت محوری شیعه ، ایران و عراق مهمترین نقش تاریخی را بر عهده دارند و نقش بسزای پیدایش و سقوط سلسله های پادشاهی و حاکمیتی در این دو کشور و همچنین روابط دوستانه یا خصمانه آنها با یدیگر ، مسائل جمعیتی و زاد ولد ، تاثیر مبلغان مذهبی شیعی و غیر شیعی بر جمعیت ها ، تاثیرات تقابل و رویارویی قبایل ، عشایر و جمعیت های بومی شیعی و غیر شیعی با یکدیگر و مواردی از این دست مورد کاوش و برسی قرار میگیرند و همانطور که گفته شد نگاه غالب " تاریخی، جغرافیایی وسیاسی" نویسنده در تحلیل و برسی موضوع ، میتواند از ویژگی های متمایز کننده ی این اثر باشد.